தமிழுக்காய் தமிழ் அன்னை தந்த தவப்புதல்வா (அந்தாதி)
தமிழுக்காய் தமிழன்னை தந்த தவப்புதல்வா
தவமிருந்தும் கிடைத்தற்கரிய பொக்கிசமே
பொக்கிசமாய் அருளிச் சென்றாய் புதுக்கவிகள்
புதுக்கவிகளுக்கு உயிர் கொடுத்த தீரன் நீ
நீ படைத்த கவிகளாலே தலை நிமிர்ந்தோம்
நிமிர்ந்த நடையோ டெதிரியை நாம் நேர்கொண்டோம்
நேர்கொண்ட பார்வையோடு ஞானச் செருக்கும்
செருக்கோடு பாக்களாலே அகிலம் ஆண்டோhம்
ஆண்டிடுவோம் உன் அருளால் காலமெல்லாம்
காலமெல்லாம் நிலைத்திருக்கும் உந்தன் புகழ்
உந்தன் புகழ் பிரபஞ்சத்தை ஆட்சிசெய்யும்
ஆட்சி செய்யும் நின் கவிகள் என்றும் தமிழை
