உன்
உணர்வுகளை நான்
ஆராதிக்கிறேன்
பகல் பொழுதில்
நீ காணும்
சொப்பனங்கள்
என் உள்ளத்து
உணர்வுகளை
நிலா வெளிச்த்திற்காய்
காத்திருக்கிறோம் கற்பதற்கு
மழை நீருக்காய்
காத்திருக்கிறோம்
குளிப்பதற்கும் குடிப்பதற்கும்
நீண்ட வரிசைகளில் நாம்
உணவுத் தட்டுகளோடு............
போறணைக்குள் அடுக்கப்பட்ட
விறகுகள் போல
இன்று எம் உறக்கம்
ஓடி உலாவுவது
நாலு பக்கம் எழுப்பப்பட்ட
முள் கம்பி வேலிகளுக்குள்
மட்டுமே.......
எப்போதுமே எமக்கு
காவல் காரர்கள்
ஆயிரத்துக்கும் அதிகம்
நாள் தோறும் இங்கு
ஏக்கத் தவிப்புகளோடு நாம்
எப்போது எமது
சொந்தங்களோடு சொந்த மண்ணில்
சுதந்திரக் காற்றை
சுவாசிப்போம் என்று............
விடியல்
உன் நினைவுகளோடுதான்
விடிகிறது
உனது
ஸ்பரிசங்கள்தான்
நாள் முழுதும்
என்னை ஆசிக்கின்றது