என்னால் எழுதப்பட்ட தன்முனைக் கவிகள் சிலவற்றை உங்கள் ரசனைக்காக இங்கு பதிவிடுகிறேன். உங்கள் கருத்துக்களையும் பின்னூட்டல்களையும் ஆவலுடன் எதிர் பார்க்கிறேன்.
1
இருவரும் பயணிக்க வேண்டிய
தொலை தூரப் பயணம்
உனக்கு கிடைத்தது பயணச்சீட்டு
நினைவுகளோடு வரும்வரை நான்
2
தையல்ஊசி விற்கிறான்
பாதையோரத்து வியாபாரி
தன் காற்சட்டை கிளியலை
கையால் மறைத்தபடி
அப்துல் கலாம் அவாகளின் பிறந்த தினத்தையிட்டு எழுதப்பட்ட மூவரிக் கவிகள் சில
1
மனதை தூண்டும் பேச்சு
ஆயிரம் கனவுகள் காணும்
வாலிபக் கூட்டம்
பிள்ளை மனம் கலங்குதென்றால்…..
மெல்ல
சூரியன் தன் கதிர்களை பிரகாசிக்க ஆரம்பித்திருந்தான். வானம் செக்கச் செவேலென சிவந்து
இருந்தது. முகில் கூட்டங்கள் அவசர அவசரமாக சூரியக்கதிர்களை கடந்து சென்றுகொண்டிருப்பது
அவற்றின் நிழல் பூமியில் படுவதில் தெரிந்தது.
அன்று
தீபாவளி பண்டிகை நாள். சூரியாவின் வீட்டில் எல்லோரும் காலை நேரகாலத்தோடு எழும்பிவிட்டார்கள்.
தீபாவளி என்றால் சொல்லவா வேண்டும் எல்லா வீடுகளிலும் கொண்டாட்டம் தடல்புடலாகத்தானே
இருக்கும். அதே தடல்புடலும் கலகலப்பும் தான் சூரியாவின் வீட்டிலும்.
முக்கியமான விடயம் என்னவென்றால் கொரோனா என்ற கொடிய நோய் அரக்கன் காரணமாக கடந்த வருடம் தீபாவளிப் பண்டிகையை யாருக்குமே கொண்டாட கிடைக்கவில்லை. அந்த உலக நாடுகள் அனைத்தையும் பதம் பார்த்து தனது கோரத் தாண்டவத்தை ஆடிக்கொண்டிருந்த தருணம். அது நம் நாட்டையும் பாரிய அளவில் பதம் பார்த்துக்கொண்டிருந்தது.
மண் வாசனை
தூறல்களான முதல் முத்தத்தில்
நனைந்து போனேன்
வெளிப்படுத்தினேன் என் வாசனையை
முழுதாய் அணைத்துக்கொண்டாய்
நிலவும் மீனும்
நீச்சலடித்து மேனியைக்
குளிர்விக்கவென்று
ஆகாயத்தினின்று இறங்கி
குளத்தடியை நாடி வந்த அவளை
முண்டியடித்துக்கொண்டு முத்தமிடவும்
சுவைத்துப் பார்க்கவும்
பாய்ந்து மேனியெங்கும் படரவும்
போட்டிபோடும் நீங்களும்
மனிதர்களைப்போலவே
இலக்கை நோக்கி
தொடர்ந்து சிந்தித்தேன்
சிந்தனைகளை உருவகித்தேன்
உருவகித்தவற்றை தேடினேன்
தேடிக்கொண்டே ஓடினேன்
நெடுந்தூரம் ஓடிவிட்டேன்
நான் உருவகித்த
இலக்கை கண்டடைய
இன்னும் ஓடுவேன்
மிக அருகில்
