பணி ஓய்வு
இத்தனை காலம்
கரங்களுக்கு ஆதாரமளித்த மேசை
என்னை சுமந்த நாற்காலி
என் கோவைகள் சுமந்த றாக்கை
பதிவுகளை தன்னகத்து வைத்திருந்த கணணி
சேர்ந்து பயணித்த பணியாளர்
கட்டளைகள் பிறப்பித்த
மேல் நிலை அதிகாரி
பார்க்கச் செய்த கட்டடம்
இத்தனையும் பிரிந்து
ஓய்வுக்கொடை காசோலை
கைகளில் சுமந்து
பணியில் துணையிருந்த
பாக்கர் பேனா என் நெஞ்சோடு தொடர
எனக்கு மட்டும் வேலையுண்டு
மனதிற்குள் கூறிக்கொண்டு
நாள்தோறும் என்னை
சுமந்த பேரூந்துக்கு இனி என்னை
சுமக்கும் கஸ்ரம் உனக்கு இல்லை
என பிரியாவிடை கூறி
அன்றைய இரவு தூக்மின்றி
இத்தனை நினைவுகளோடு
அதிகாலை எழுந்து
கனவுகளை கவிதைகளாகவும்
கற்பனைகளை கதைகளைகவும்
எழுதவேண்டும் என்ற கனவோடு
அதே பாக்கர் பேனாவை
கையிலெடுத்து முதல்வரி தொடங்கையில்
உள்ளிருந்து ஒரு குரல்
என்னங்க எழும்பி சந்தைக்கு போய்ட்டு வாங்க
மற்றொரு குரல்
அப்பா அப்பிடியே
பிள்ளைகளை ஸ்கூல்ல விட்டுவாங்க
தாத்தா என்ட சைக்கிள் சேவிஸ் போட்டிடுங்க
மாமா இந்த பில்களையெல்லாம்
இன்டைக்கே கட்டிட்டு வாங்க
எனக்கு கொஞ்சம் வேலையிருக்கு..
எனது பேச்சுக்கு எதிர்க்குரல் உள்ளிருந்து
இனியென்ன வேலை
பென்சன் போயாச்சு இனி என்ன வேலை
அப்போ எனக்கு இனி….
கேள்விகளோடு சந்தைநோக்கி
புதிய பணியில் நான்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக